finito

E Victionario

Discretiva

finito dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

fīnītō[+/-]

Proprietates grammaticales1[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
fīnītō secunda singularis futurum activa imperativus fīniō (fīnīre)
fīnītō tertia singularis futurum activa imperativus fīniō (fīnīre)
Appellatio[+/-]
API: /fiːˈniːtoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: fī·nī·tō — morphologica: fin-ito
Proprietates grammaticales2[+/-]
Forma Modus flexurae originis
fīnītō casus dativus singularis · genus masculinum participii fīnītus
fīnītō casus ablativus singularis · genus masculinum participii fīnītus
fīnītō casus dativus singularis · genus neutrum participii fīnītus
fīnītō casus ablativus singularis · genus neutrum participii fīnītus
Appellatio[+/-]
API: /fiːˈniːtoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: fī·nī·tō — morphologica: finit-o

Italice[+/-]

finito[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
finito
perfectum
participium finire
Appellatio[+/-]
API: /fiˈni.to/
Syllabificatio phonetica: fi·ni·to — morphologica: fin-ito

Loci[+/-]

Gaius Valerius Catullus
-87…-54
M. Tullius Cicero
-106…-43
Vitruvius
ca. -80…-15
Aulus Cornelius Celsus
ca. -25…+50
C. Plinius Secundus
23-79
Decimus Iunius Iuvenalis
ca. 60-130
antiq. class.class.class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • queis simul optatae finito tempore luces
advenere, domum conventu tota frequentat
Thessalia, oppletur laetanti regia coetu:
dona ferunt prae se, declarant gaudia vultu.
deseritur Cieros, linquunt Pthiotica Tempe
Crannonisque domos ac moenia Larisaea,
Pharsaliam coeunt, Pharsalia tecta frequentant. —Carmina Catulli [1][2]

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

  • haec dicuntur inconstantissime. cum enim summum bonum in voluptate ponat, negat infinito tempore aetatis voluptatem fieri maiorem quam finito atque modico. qui bonum omne in virtute ponit, is potest dicere perfici beatam vitam perfectione virtutis; negat enim summo bono afferre incrementum diem. qui autem voluptate vitam effici beatam putabit, qui sibi is conveniet, si negabit voluptatem crescere longinquitate? —De finibus bonorum et malorum Ciceronis [3][2]

class.  (ca. 30-22 a.C.n.)

  • Nec solum id vitium in aedificiis, sed etiam in muneribus, quae a magistratibus foro gladiatorum scaenisque ludorum dantur, quibus nec mora neque expectatio conceditur, sed necessitas finito tempore perficere cogit, id est sedes spectaculorum velorumque inductiones [sunt] et ea omnia, quae scaenicis moribus per machinationem ad spectationes populo comparantur. In his vero opus est prudentia diligens et ingenii doctissimi cogitata, quod nihil eorum perficitur sine machinatione studiorumque vario ac sollerti vigore. —De architectura Vitruvii [4][2]

class.  (ca. 30 p.C.n.)

  • Ob haec ad mediam noctem decurro, id est, finito iam gravissimo tempore eodemque longissime distante, secuturis vero antelucanis horis, quibus omnes fere maxime dormiunt, deinde matutino tempore, quod natura sua levissimum est. Si vero febres vagae sunt, quia verendum est, ne cibum statim subsequantur, quandocumque quis ex accessione levatus est, tunc debet adsumere. —De Medicina Celsi [5][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • sacer est, aeternus, immensus, totus in toto, immo vero ipse totum, infinitus ac finito similis, omnium rerum certus et similis incerto, extra intra cuncta conplexus in se, idemque rerum naturae opus et rerum ipsa natura. —Naturalis historia Plinii [6][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 100/128 p.C.n.)

  • sed cum summus honor finito conputet anno,
sportula quid referat, quantum rationibus addat,
quid facient comites quibus hinc toga, calceus hinc est
et panis fumusque domi? densissima centum
quadrantes lectica petit, sequiturque maritum
languida vel praegnas et circumducitur uxor.
hic petit absenti nota iam callidus arte
ostendens vacuam et clausam pro coniuge sellam. —Saturae D. Iuni Iuvenalis [7][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Valerius Catullus, Carmina. 64. carmen nuptiale Thetidis et Pelei, versus 31 — finito (Bibliotheca Augustana)
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 Vicicitatio: finito.
  3. 3.0 3.1 Marcus Tullius Cicero - De finibus bonorum et malorum libri quinque. (The Latin Library): Liber secundus. XXVII. [88] — finito
  4. 4.0 4.1 De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber decimus, Prooemium. [3] — finito
  5. 5.0 5.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber tertius, V. [6] — finito
  6. 6.0 6.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 1, [2] — finito
  7. 7.0 7.1 Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura I, versus 117 — finito