Jump to content

vigil

E Victionario

Appellatio

[+/-]

Notatio

[+/-]
vigeo + -ilis

Nomen

[+/-]

vĭgĭl, ~is masc.

  1. subst. Miles qui ad custodiendum exercitus, castrorum, vel alius loci ab occasione, periculo, vel igne positus est, praecipue noctu.
    Vigiles sopitos excitaverunt.
    (Cic., Liv., Lucr., Ov., Sall., Verg.)
  2. adj. poët. Vigilans.
    (Hor., Ov., Verg.)

Declinatio

[+/-]
sing. plur.
nom. vĭgil vĭgilēs I
gen. vĭgilis vĭgilum II
dat. vĭgilī vĭgilibus III
acc. vĭgilem vĭgilēs IV
abl. vĭgile vĭgilibus VI
voc. vĭgil vĭgilēs V

Translationes

[+/-]

Anglice

watchman en; sentinel en — they woke the sleeping watchmen, “vigiles sopitos excitaverunt”

Graeca Antiqua

νυκτοφύλαξ (nyctophylax, masc.)

Hispanice

centinela masc. es

Loci

[+/-]

Latinitas Romana

[+/-]

class. subst.

adj.

Vide etiam

[+/-]

Formae affines

[+/-]
vigil etiam dictio est in aliis linguis: