Jump to content

canis

E Victionario
Solum canis Latine
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v.
Canis.
Canis lupus familiaris
Vicipaedia
Vicipaedia
Vicipaedia articulum habet de canibus.

canis

[+/-]

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
canisAPI: /ˈkanis/(classice)
Syllabificatio phonetica: ca·nis — morphologica: can-is

Notatio

[+/-]
← A radice Protindeuropaea *can-i-, forma varianti a *cvon- “canis”. Confer vocem Palaeograecam κύων (cyōn, canis).

Nomen substantivum

[+/-]

can|is, -is comm.

  1. √ Animal specie Canis familiaris

Declinatio

[+/-]
c. sing. plur.
nom. canis canēs I
gen. canis canum II
dat. canī canibus III
acc. canem canēs IV
abl. cane canibus VI
voc. canis canēs V

Dictiones derivatae

[+/-]

Composita

Translationes

[+/-]
Animal specie Canis familiarisdilatare ▼
Animal specie Canis familiariscollabi ▲

Discretiva

canis dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

canis

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
canis secunda singularis praesens activa indicativus canō (canere)
Forma Modus flexurae originis
canis casus genitivus singularis substantivi canis
canis casus vocativus singularis substantivi canis
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
canisAPI: /ˈkanis/(classice)
Syllabificatio phonetica: ca·nis — morphologica: can-is

cānīs

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
cānīs casus dativus pluralis adiectivi cānus
cānīs casus ablativus pluralis adiectivi cānus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
canīsAPI: /ˈkaːniːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: cā·nīs — morphologica: can-is

Loci

[+/-]
C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

[+/-]

saec. I.

  • insanabile ad hosce annos fuit rabidi canis morsus, pavorem aquae potusque omnis adferens odium. —Naturalis historia Plinii [1][2][3]

Fontes

  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXV, cap. 6, [17] — canis
  2. Vicicitatio: canis.
  3. Vicifons: Naturalis Historia Plinii, liber XXV, [17].