clamor

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈklaː.mor/

(classice)

Notatio

← Latine: clāmō + -or

Nomen substantivum

clāmor, clāmōris masc.

1. magna eruptiō vocis vel vocum
2. acclāmātiō vel applausus
3. tumultus, turba
4. Sonus, clangor

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	clāmor	clāmōrēs	I
gen.	clāmōris	clāmōrum	II
dat.	clāmōrī	clāmōribus	III
acc.	clāmōrem	clāmōrēs	IV
abl.	clāmōre	clāmōribus	VI
voc.	clāmor	clāmōrēs	V

Dictiones collatae

• clāmātor
• clāmitō
• clāmō
• clāmōsus

Translationes

magna eruptiō vocum	dilatare ▼

magna eruptiō vocum	collabi ▲

Anglice: shout (en), shouting (en)

acclāmātiō vel applausus	dilatare ▼

acclāmātiō vel applausus	collabi ▲

Anglice: applause (en), acclimation (en)

tumultus, turba	dilatare ▼

tumultus, turba	collabi ▲

Anglice: cry (en), uproar (en), outcry (en), protest (en)

Sonus, clangor	dilatare ▼

Sonus, clangor	collabi ▲

Anglice: sound (en), noise (en)