hic

E Victionario

Latine[+/-]

Inscriptio in urbe Roma: PAX HUIC DOMUI

hic[+/-]

Appellatio[+/-]

hicAPI: /hik/(classice)
Syllabificatio phonetica: mū·tō — morphologica: mut-o

Formae aliae[+/-]

Notatio[+/-]

A radice Protindeuropaea *ǵh-.

Pronomen[+/-]

hic masc. (haec fem., hoc neut.)

  1. (Pronomen demonstrativum) quo res praesentes, et quae apud nos sunt, aut de quibus loquimus, aut quae nota sunt, ostendimus.

Declinatio[+/-]

Pron. demonstrativum singulare Pron. demonstrativum plurale
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. hic haec hoc nom. hae haec
gen. huius huius huius gen. hōrum
hōrunc
hārum
hārunc
hōrum
hōrunc
dat. huic huic huic dat. hīs hīs hīs
acc. hunc hanc hoc acc. hōs hās haec
abl. hōc hāc hōc abl. hīs hīs hīs

Translationes[+/-]

Quo res praesentes quae apud nos suntdilatare ▼
Quo res praesentes quae apud nos suntcollabi ▲

hīc[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /hiːk/(classice)
Syllabificatio phonetica: hīc — morphologica: hic

Formae aliae[+/-]

Notatio[+/-]

Locativus casus priscus a hic pronomine; Protindeuropaee *ǵhey-ḱe.

Adverbium[+/-]

hīc

  1. In hoc loco.

Translationes[+/-]

Loci[+/-]

Carolus Iulius Küchenmeister 1833
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas nova

Fontes