domus

Latine

Inscriptio in urbe Roma: PAX HUIC DOMUI

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈdomus/, [ˈdɔmʊs]

(classice)

Nomen substantivum

dom|ŭs, -ūs fem.

1. Aedificium in quo aliquis habitat.

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	domus	domūs	I
gen.	domūs domī	domuum domōrum	II
dat.	domuī domō	domibus	III
acc.	domum	domōs domūs	IV
abl.	domō domū	domibus	VI
voc.	domus	domūs	V­
loc.	domī	—	L

Translationes

Aedificium in quo aliquis habitat

• Anglice: house (en)
• Batave: huis (nl) n
• Catalane: casa (ca) f
• Croate: kuća (hr) f
• Dacoromane: casă (ro) f
• Danice: hus (da) n
• Esperantice: domo (eo)
• Francogallice: maison (fr) f
• Germanice: Haus (de) n

• Hispanice: casa (es) f
• Islandice: hús (is) n
• Italice: casa (it) f
• Lusitane: casa (pt) f
• Neograece: σπίτι (el) n ‎(spíti)
• Polonice: dom (pl) m
• Ruthenice: дом (ru) m ‎(dom)
• Suecice: hus (sv) n

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

• domūs — casus genitivus singularis vocis domus
• domūs — casus nominativus pluralis vocis domus
• domūs — casus accusativus pluralis vocis domus
• domūs — casus vocativus pluralis vocis domus