sensus
Appearance
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈseːnsus/, [ˈsẽːsʊs] (classice) 
API: /ˈsensus/ (ecclesiastice)
Notatio
[+/-]Nomen substantivum
[+/-]sēns|us, -ūs masc.
Declinatio
[+/-]| m. | sing. | plur. | |
|---|---|---|---|
| nom. | sēnsus | sēnsūs | I |
| gen. | sēnsūs | sēnsuum | II |
| dat. | sēnsuī | sēnsibus | III |
| acc. | sēnsum | sēnsūs | IV |
| abl. | sēnsū | sēnsibus | VI |
| voc. | sēnsus | sēnsūs | V |
Usus
[+/-]Exempla
| Gordianus | Ioannes Augustus Dathius (Dathe) | Heinrich Ewald | ||||||||||||||||||||
| antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
- S. R. Doederlein aptum verborum sensum facit, cum vertit: "Quaero ex te, num in verbis sapientia virtusque bellica consistat?"
Translationes
[+/-]Conscientia
|
|