verbum

Latine

Notatio

← Protindeuropaee *werH₁- ‘loqui’.

Nomen substantivum

verb|um, -ī neut.

1. Dictio, vocabulum; signum vocale quod rem vel ideam significat, vel eius forma scripta.
2. Sententia, dictum.
3. gramm. Dictio quae adfirmat vel praedicat aliquid ab aliquo aliquave re esse; pars orationis quae essentiam, actionem vel sufferendum actionis exprimit.

Declinatio

n.	sing.	plur.
nom.	verbum	verba	I
gen.	verbī	verbōrum	II
dat.	verbō	verbīs	III
acc.	verbum	verba	IV
abl.	verbō	verbīs	VI
voc.	verbum	verba	V

Dictiones collatae

Synonyma

• gramm.: verbum temporale

Dictiones derivatae

• gramm.: verbum intransitivum, verbum reciprocum, verbum reflexivum, verbum transitivum; verbum activum, verbum commune, verbum deponens (= deponens), verbum neutrum, verbum passivum; verbum impersonale, verbum personale; verbum auxiliare; verbum regulare, verbum irregulare, verbum defectivum; verbum factitivum = verbum causativum, verbum frequentativum (= frequentativum) = verbum iterativum, verbum desiderativum, verbum imitativum, verbum inchoativum, verbum intensivum, verbum deminutivum = verbum diminutivum; verbum denominativum; verbum infinitum, verbum finitum; verbum supinum (= supinum)

Translationes

Anglice

word

gramm.: verb

Esperantice

verbo

Francogallice

mot m.

Germanice

Wort n.

gramm.: Verb n , Verbum n. ; Zeitwort n. , Tätigkeitswort n. , Wandelwort n. , Tuwort n.

Neograece

λέξη f.

Hispanice

palabra f.

Lusitane

palavra f.

Italice

parola f.