Jump to content

perficio

E Victionario

Latine

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /perˈfi.ki.oː/(classice)
Syllabificatio phonetica: per·fi·ci·ō — morphologica: per-fic-io

Notatio

[+/-]
← Latineper + faciō (facere)

Verbum transitivum

[+/-]

perfĭc|ĭō, -ĕre, perfēcī, perfectum

  1. √ facere aliquid completum, ad finem.

Coniugatio

[+/-]

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
perfic- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. perficiō perficiam   perficiēbam perficerem perficiam  
II. sing. perficis perficiās perfice! perficiēbās perficerēs perficiēs perficitō!
III. sing. perficit perficiat   perficiēbat perficeret perficiet perficitō!
I. plur. perficimus perficiāmus   perficiēbāmus perficerēmus perficiēmus  
II. plur. perficitis perficiātis perficite! perficiēbātis perficerētis perficiētis perficitōte!
III. plur. perficiunt perficiant   perficiēbant perficerent perficient perficiuntō!
Thema Vox passiva
perfic- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. perficior perficiar   perficiēbar perficerer perficiar  
II. sing. perficeris perficiāris perficere! perficiēbāris perficerēris perficiēris perficitor!
III. sing. perficitur perficiātur   perficiēbātur perficerētur perficiētur perficitor!
I. plur. perficimur perficiāmur   perficiēbāmur perficerēmur perficiēmur  
II. plur. perficiminī perficiāminī perficiminī! perficiēbāminī perficerēminī perficiēminī
III. plur. perficiuntur perficiantur   perficiēbantur perficerentur perficientur perficiuntor!
Thema Vox activa
perfēc- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. perfēcī perfēcerim perfēceram perfēcissem perfēcerō
II. sing. perfēcistī perfēceris perfēcerās perfēcissēs perfēceris
III. sing. perfēcit perfēcerit perfēcerat perfēcisset perfēcerit
I. plur. perfēcimus perfēcerimus perfēcerāmus perfēcissēmus perfēcerimus
II. plur. perfēcistis perfēceritis perfēcerātis perfēcissētis perfēceritis
III. plur. perfēcērunt perfēcerint perfēcerant perfēcissent perfēcerint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
perficere perfēcisse perfectūrum,
-am, -um esse
perficiēns   perfectūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
perficī perfectum,
-am, -um esse
perfectum īrī   perfectus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
perficiendī perficiendus, -a, -um perfectum perfectū

Dictiones collatae

[+/-]

Composita

Dictiones derivatae

[+/-]

Translationes

[+/-]
Facere aliquid completum, ad finemdilatare ▼
Facere aliquid completum, ad finemcollabi ▲

Loci

M. Tullius Cicero
-106…-43
Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (60 a.C.n. / 694 a.u.)

  • quin etiam si mihi nemo invideret, si omnes, ut erat aequum, faverent, tamen non minus esset probanda medicina quae sanaret vitiosas partis rei publicae quam quae exsecaret. nunc vero, quom equitatus ille quem ego in clivo Capitolino te signifero ac principe conlocaram senatum deseruerit, nostri autem principes digito se caelum putent attingere si mulli barbati in piscinis sint qui ad manum accedant, alia autem neglegant, nonne tibi satis prodesse videor si  perficio  ut nolint obesse qui possunt? —Epistolae ad Atticum Ciceronis [1][2]

Latinitas nova

saec. XVI.  (1595)

  • Perfectum dicitur dupliciter: uno pacto communiter quasi perfecte factum, et ita non dicitur nisi in his quae fiunt (neque enim dicuntur perfecta, quae non sunt facta, unde perfectum dicitur quasi denominative a verbo facio); proprius vero perfectum dicitur primitive, id est non per supini modum significat, sed est nomen per se, non a verbo desumptum, sed potius a quo verbum desumi possit, unde perficere quasi ad perfecti similitudinem facere, unde “ perficio ” verbum est a perfecto, non autem perfectum a “ perficio ” verbo. —Summa terminorum metaphysicorum Iordani Bruni [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Atticum. (The Latin Library): Liber secundus. Ep. I. [7] — perficio
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: perficio.
  3. 3.0 3.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - Summa terminorum metaphysicorum. (Universitas Turicensis): Cap. XIII. [Perfectio] — perficio