achates
(Redirectum de Achates)
Appellatio
[+/-]- API: /aˈkates/ (ecclesiastice)
Notatio
[+/-]- ← Graeca Antiqua ἀχάτης (achatēs, achates)
Nomen substantivum
[+/-]achāt|ēs, -ae masc. vel fem.
- Species lapidis silicei.
- A⁓ masc. — Flumen in Sicilia, cuius identitas hodierne incerta est (sed fortasse flumen est quod nunc Dirillo vocatur).
- A⁓ masc. — Armiger et amicus Aeneae.
Declinatio
[+/-]| m. | sing. | plur. | |
|---|---|---|---|
| nom. | achātēs | achātae | I |
| gen. | achātae | achātārum | II |
| dat. | achātae | achātīs | III |
| acc. | achātēn | achātās | IV |
| abl. | achātē | achātīs | VI |
| voc. | achātē | achātae | V |
Dictiones derivatae
[+/-]- iaspachates, cerachates, smaragdachates, haemachates, leucachates, dendrachates, antachates, corallachates
Translationes
[+/-]- lapis ἀχάτης (achatēs, m.)
- lapis ágata f
- lapis 瑪瑙 (menō)
Loci
[+/-]Latinitas Romana
[+/-]
- 77: Namque habuisse dicitur achaten, in qua novem Musae et Apollo citharam tenens spectarentur, non arte, sed naturae sponte ita discurrentibus maculis, ut Musis quoque singulis sua redderentur insignia. —Naturalis Historia Plinii Maioris l. 37.
- 77: Achates in magna fuit auctoritate, nunc in nulla est, reperta primum in Sicilia iuxta flumen eiusdem nominis, postea plurimis in terris, excellens amplitudine, numerosa varietatibus, quae mutant cognomina eius. —Naturalis Historia Plinii Maioris l. 37.