magnus

Latine

Appellatio

magnus

API: /ˈmaŋnus/

(classice)

magnus

API: /ˈmaɲus/

(ecclesiastice)

Nomen adiectivum

magn|us, -a, -um

1. √ Grandis spatio; amplus magnitudine; immēnsus.

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	magnus	magna	magnum	nom.	magnī	magnae	magna
gen.	magnī	magnae	magnī	gen.	magnōrum	magnārum	magnōrum
dat.	magnō	magnae	magnō	dat.	magnīs	magnīs	magnīs
acc.	magnum	magnam	magnum	acc.	magnōs	magnās	magna
abl.	magnō	magnā	magnō	abl.	magnīs	magnīs	magnīs
voc.	magne	magna	magnum	voc.	magnī	magnae	magna

magnus comparativus

comparativus singularis				comparativus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	māior	māior	māius	nom.	māiōrēs	māiōrēs	māiōra
gen.	māiōris	māiōris	māiōris	gen.	māiōrum	māiōrum	māiōrum
dat.	māiōrī	māiōrī	māiōrī	dat.	māiōribus	māiōribus	māiōribus
acc.	māiōrem	māiōrem	māius	acc.	māiōrēs	māiōrēs	māiōra
abl.	māiōre	māiōre	māiōre	abl.	māiōribus	māiōribus	māiōribus
voc.	māior	māior	māius	voc.	māiōrēs	māiōrēs	māiōra

magnus superlativus

superlativus singularis				superlativus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	maximus	maxima	maximum	nom.	maximī	maximae	maxima
gen.	maximī	maximae	maximī	gen.	maximōrum	maximārum	maximōrum
dat.	maximō	maximae	maximō	dat.	maximīs	maximīs	maximīs
acc.	maximum	maximam	maximum	acc.	maximōs	maximās	maxima
abl.	maximō	maximā	maximō	abl.	maximīs	maximīs	maximīs
voc.	maxime	maxima	maximum	voc.	maximī	maximae	maxima

Dictiones collatae

Antonyma

• parvus

Dictiones derivatae

• maximē (adverbium vocis maximus)

Translationes

Anglice

√ big , large

Batave

√ groot

Finnice

√ suuri , iso , (poetice, raro) jalo

Germanice

√ groß

Graeca Antiqua

√ μέγας (megas)

Hispanice

√ grande

Lusitane

√ grande

Ruthenice

√ большой

Suecice

√  stor 

Formae affines

• Latine: magnus — masc. elativum vocis maius.
• Latine: magnus — masc. elativum adiectivum adverbii comparativi magis.