Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
- Syllabificatio phonetica: nam — morphologica: nam
năm [1][2][3][4][5]
- Coniunctio confirmationem vel explanationem indicans.
Coniunctio confirmationem vel explanationem indicans | dilatare ▼ |
Coniunctio confirmationem vel explanationem indicans | collabi ▲ |
Discretiva
|
nam dictio est in variis linguis:
|
|
|
|
Apuleius ca. 125-170
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
antiq.
|
class.
|
I
|
II
|
III
|
IV
|
V
|
VI
|
VII
|
VIII
|
IX
|
X
|
XI
|
XII
|
XIII
|
XIV
|
XV
|
XVI
|
XVII
|
XVIII
|
XIX
|
XX
|
XXI
|
Latinitas postclassica
saec. II. (ca. 170 p.C.n.)
- Nec vindictae sequentis poena tardavit. Nam Psyche rursus errabundo gradu pervenit ad civitatem aliam, in qua pari modo soror morabatur alia. Nec setius et ipsa fallacie germanitatis inducta et in sororis sceleratas nuptias aemula festinavit ad scopulum inque simile mortis exitium cecidit. —Metamorphoseon libri XI Apulei [6][7]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. III, p. 328 — “NAM, conjunctio.”
- ↑ 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. II, p. 539 — “nam, conj.”
- ↑ 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — nam, Coni. (Acc. sing. fem. zum Pronominalstamm *no-) (tom. 2, p. 1086)
- ↑ 4.0 4.1 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — nam
- ↑ 5.0 5.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — nam
- ↑ 6.0 6.1 Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber V. Capitulum XXVII. Versus 4 — nam
- ↑ 7.0 7.1 Vicicitatio: nam.