terra

Latine

Notatio

“Siccum.” A lingua prisca Indeuropaea *ters- “siccare.”

Nomen substantivum

terr|a, -ae fem.

1. √ Solum siccum; materiae quod tellurem complectuntur.
2. Noster planeta.
3. Regio.

Fontes

1. Varro, "Terra dicta ab eo, ut Aelius scribit, quod teritur. Itaque tera in augurum libris scripta cum R uno. Ab eo colonis locus communis qui prope oppidum relinquitur teritorium, quod maxime teritur"

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	terra	terrae	I
gen.	terrae	terrārum	II
dat.	terrae	terrīs	III
acc.	terram	terrās	IV
abl.	terrā	terrīs	VI
voc.	terra	terrae	V

Dictiones derivatae

• terranus
• terrestris
• territorium
• orbis terrarum
• Terra Australis
• in universa terra (Augustinus)
• Francogallice: terre; Hispanice: tierra ; Italice: terra

Translationes

solum	dilatare ▼

solum	collabi ▲

Anglice: earth Batave: aarde, grond Francogallice: sol m, terre f Germanice: Erde f, Boden m Graeca Antiqua: χοῦς m ‎(khoŷs) Hispanice: tierra f, suelo m Italice: terra f Persice: خاک, زمین‎‎ ‎(xâk, zmin) Ruthenice: почва ‎(počva) Suecice: jord, land

planeta	dilatare ▼

planeta	collabi ▲

Anglice: Earth Batave: aarde Francogallice: terre f Germanice: Erde f Graeca Antiqua: γῆ f ‎(gê) Hispanice: Tierra f Persice: زمین‎‎ ‎(zmin) Ruthenice: земля ‎(zemlja) Suecice: Jorden

regio	dilatare ▼

regio	collabi ▲

Anglice: country Batave: land Francogallice: pays m Germanice: Land n Graeca Antiqua: γῆ f ‎(gê) Persice: کشور‎‎ ‎(kšur) Ruthenice: земля ‎(zemlja), страна ‎(strana), край ‎(kraj)