Mercurius
Appellatio
[+/-]- ♪ audire ☞ descriptio /merˈkurius/ (classice)
- ♪ audire ☞ descriptio /mɛrˈkurius/ (ecclesiastice)
Nomen proprium
[+/-]Mercŭr|ius, iī (m; symbolus: ☿)
Declinatio
[+/-]| m. | sing. | plur. | |
|---|---|---|---|
| nom. | Mercŭrius | —
|
I |
| gen. | Mercŭriī Mercŭrī |
—
|
II |
| dat. | Mercŭriō | —
|
III |
| acc. | Mercŭrium | —
|
IV |
| abl. | Mercŭriō | —
|
VI |
| voc. | Mercŭrī | —
|
V |
Dictiones derivatae
[+/-]Collocationes
Translationes
[+/-]- (et deus et planeta) Mercury : Mercurius nuntius deorum erat — Mercury was the messenger of the gods
- (et deus et planeta) Mercurio m
- (planeta) στίλβων (stilbōn, m.)}}
- (et deus et planeta) Merkurius