sein (de)

E Victionario
Solum sein Germanice
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v.
Sein.

Germanice[+/-]

sein (verbum)[+/-]

Appellatio[+/-]

seinAPI: [ˈzaɪ̯n](appellatio normata)
seinAPI: [ˈzaɪ̯n](appellatio normata)

Verbum temporale[+/-]

sein, bin, war, gewesen

  1. (Intransitivum) esse, sum (ich bin)
  2. (Auxiliare) esse

Coniugatio[+/-]

Verbum finitum

Thema Vox activa
sei- Tempus praesens imperfectum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct.
I. sing. ich bin sei   war wäre
II. sing. du bist seiest
seist
sei! warst wärest
wärst
III. sing. er, sie
es
ist sei   war wäre
I. plur. wir sind seien   waren wären
II. plur. ihr seid seiet seid! wart wäret
wärt
III. plur. sie sind seien   waren wären

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium gerundivum
Tempus praesens perfectum praesens perfectum praesens
Vox activa sein gewesen sein seiend gewesen zu seiender, -e, -es

Usus[+/-]

Verbum intransitivum:
  • Es sei denn, dass … — Nisi …
  • Ich denke, also bin ich — Cogito, ergo sum.
  • Irren ist menschlich — Errare humanum est.
Verbum auxiliare:
  • Ich wäre gegangenIssem (plusquam perfectum)
  • Wir sind gerufen wordenVocati sumus (perfectum, vox passiva)

Dictiones derivatae[+/-]

sein (pronomen)[+/-]

Appellatio[+/-]

seinAPI: [ˈzaɪ̯n](appellatio normata)

Pronomen[+/-]

  1. suus