Deus

Latine

Appellatio pronuntiatusque

Deus

API: /ˈdeus/, [ˈdeʊs]

(classice)

API: /ˈdeus/, [ˈdeːus]

(ecclesiastice)

Syllabificatio phonetica: De·us — morphologica: De-us

Notatio

← Latine: deus.

Nomen proprium

De|us, -ī masc.

1. (Eccl.) deus unicus Iudaeorum, Christianorum, et Musulmanorum.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	Deus	—	I
gen.	Deī	—	II
dat.	Deō	—	III
acc.	Deum	—	IV
abl.	Deō	—	VI
voc.	Deus	—	V

Translationes

Deus unicus Iudaeorum, Christianorum, et Musulmanorum

• Anglice: God (en)
• Arabice: الله‎‎ (ar) ‎(allāh)
• Aromanice: Dumnidzãu m
• Coreane: 하느님 (ko) ‎(haneunim) /Hanŭnim/, 천주 (ko) ‎(cheonju) /Ch'ŏnju/
• Croate: Bog (hr) m
• Dacoromane: Dumnezeu (ro) m
• Esperantice: Dio (eo)

• Francogallice: Dieu (fr) m
• Germanice: Gott (de) m
• Hebraice: יהוה‎‎ (he) ‎(JHWJ), אלהים‎‎ (he) ‎(elohim)
• Hispanice: Dios (es)
• Islandice: Guð (is)
• Lusitane: Deus (pt) m
• Tyapice: A̱gwaza (kcg)