Iuppiter

Iuppiter

Latine

Iuppiter planeta.

Formae aliae

• Iūpĭter

Notatio

Nominativus a “Iovis pater” derivat. Radix Iov-, a lingua prisca Indoeuropaea *diev-, “caelum divum”. Cognatum est dies.

Nomen proprium

Iūppĭter, Iŏvis m

1. Deus principalis Romanus, deus caeli.
   1. Caelum ipsum.
2. Quintus planeta a Sole.

Declinatio

nom.	Iūppiter
voc.	Iūppiter
acc.	Iŏvem
gen.	Iŏvis
dat.	Iŏvī
abl.	Iŏve

Translationes

Anglice

Jupiter (deus)  — Jupiter is god of the sky, “Iuppiter deus caeli est”, Jove (deus)

Jupiter (planeta)  — Jupiter is a large planet, “Iuppiter planeta magna est”

Bohemice

Jupiter (masc.; et deus et planeta)

Germanice

Jupiter (masc.; et deus et planeta)

Hispanice

Júpiter (et deus et planeta)

Islandice

Júpíter

Iaponice

ユピテル (yupiteru; deus) , ジュピター (jupitā; deus) , 木星 (mokusei; planeta)

Graeca Antiqua

Ζεύς (Zeus, masc.; et deus et planeta)

Suecice

Jupiter (et deus et planeta)