terra

Terra

Latine

Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari.

Notatio

“Siccum.” A lingua prisca Indeuropaea *ters- “siccare.”

Nomen substantivum

terr|a, -ae fem.

1. √ Solum siccum; materiae quod tellurem complectuntur.
2. Noster planeta.
3. Dea Romana terrae, etiam Tellus vocatur.
4. Regio.

Fontes

1. Varro, "Terra dicta ab eo, ut Aelius scribit, quod teritur. Itaque tera in augurum libris scripta cum R uno. Ab eo colonis locus communis qui prope oppidum relinquitur teritorium, quod maxime teritur"

Declinatio

	sing.	plur.
nom.	terra	terrae
voc.	terra	terrae
acc.	terram	terrās
gen.	terrae	terrārum
dat.	terrae	terrīs
abl.	terrā	terrīs

Dictiones derivatae

• terranus
• terrestris
• territorium
• orbis terrarum
• Terra Australis
• in universa terra (Augustinus)
• Francogallice: terre; Hispanice: tierra ; Italice: terra

Translationes

Anglice

(solum) earth

(planeta) Earth

(regio) country

Batave

(solum) aarde , grond

(planeta) aarde

(regio) land

Francogallice

(solum) sol masc.

(solum, planeta) terre fem.

(regio) pays masc.

Germanice

(solum, planeta) Erde fem.

(regio) Land neut.

Graeca Antiqua

(solum) χοῦς (chūs, masc.)

(planeta, regio) γῆ (gē, fem.)

Hispanice

(solum) tierra fem. , suelo masc.

(planeta) la Tierra

Italice

(solum) terra fem.

Persice

(solum) خاک, زمین

(planeta) زمین

(regio) کشور

Ruthenice

(solum) почва

(planeta) земля

(regio) земля, страна, край

Suecice

(solum) jord , land

(planeta) Jorden