Jump to content

reddo

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈreddoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: red·dō — morphologica: red-do

Notatio

[+/-]
Latine: re- + (dare)

Verbum transitivum

[+/-]

redd|ō, -ĕre, reddĭdī, reddĭtum [1][2]

  1. Retro dare. [3]
  2. Referre seu repetere quae audita sunt. [3]
  3. In aliam linguam convertere.

Coniugatio

[+/-]

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
redd- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. reddō reddam   reddēbam redderem reddam  
II. sing. reddis reddās redde! reddēbās redderēs reddēs redditō!
III. sing. reddit reddat   reddēbat redderet reddet redditō!
I. plur. reddimus reddāmus   reddēbāmus redderēmus reddēmus  
II. plur. redditis reddātis reddite! reddēbātis redderētis reddētis redditōte!
III. plur. reddunt reddant   reddēbant redderent reddent redduntō!
Thema Vox passiva
redd- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. reddor reddar   reddēbar redderer reddar  
II. sing. redderis reddāris reddere! reddēbāris redderēris reddēris redditor!
III. sing. redditur reddātur   reddēbātur redderētur reddētur redditor!
I. plur. reddimur reddāmur   reddēbāmur redderēmur reddēmur  
II. plur. reddiminī reddāminī reddiminī! reddēbāminī redderēminī reddēminī
III. plur. redduntur reddantur   reddēbantur redderentur reddentur redduntor!
Thema Vox activa
reddid- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. reddidī reddiderim reddideram reddidissem reddiderō
II. sing. reddidistī reddideris reddiderās reddidissēs reddideris
III. sing. reddidit reddiderit reddiderat reddidisset reddiderit
I. plur. reddidimus reddiderimus reddiderāmus reddidissēmus reddiderimus
II. plur. reddidistis reddideritis reddiderātis reddidissētis reddideritis
III. plur. reddidērunt reddiderint reddiderant reddidissent reddiderint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
reddere reddidisse redditūrum,
-am, -um esse
reddēns   redditūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
reddī redditum,
-am, -um esse
redditum īrī   redditus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
reddendī reddendus, -a, -um redditum redditū

Usus

[+/-]
  1. terram naturae reddere

Dictiones collatae

[+/-]

Composita

Dictiones derivatae

[+/-]

Translationes

[+/-]

Fontes

  1. Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. III, p. 136 — “red-do, dĭdi, dĭtum, 3.”
  2. Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — reddo, didī, ditum, ere (tom. 2, p. 2246)
  3. 3.0 3.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. IV (R-S) / Tom. IV (T-Z), p. 40 — “REDDO, dis, dĭdi, dĭtum, dere, a. 1. (a re et do, quasi retro do)”