porcus

E Victionario
Jump to navigation Jump to search

Latine[+/-]

Porcus femina et porculus
Vicipaedia
Vicipaedia articulum habet de porco.

Appellatio[+/-]

porcusInformation icon.svgAPI: /ˈporkus/(classice)
Syllabificatio phonetica: por·cus — morphologica: porc-us

Notatio[+/-]

A lingua prisca Indeuropaea *porḱo-. (Watkins, 2000, p. 69)

Nomen substantivum[+/-]

porcus, -ī m (f porca)

  1. √ Sus domesticus; animal speciei Sus scrofa seu S. domesticus

Declinatio[+/-]

m. sing. plur.
nom. porcus porcī I
gen. porcī porcōrum II
dat. porcō porcīs III
acc. porcum porcōs IV
abl. porcō porcīs VI
voc. porce porcī V

Dictiones collatae[+/-]

Dictiones derivatae[+/-]

Translationes[+/-]

Sus domesticusdilatare ▼
Sus domesticuscollabi ▲

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
-106…-43		Marcus Terentius Varro
-116…-27		Titus Livius
-58…+17		P. Ovidius Naso
-42…+18		 L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70		Petronius Arbiter
ca. 14-66		Marcus Valerius Martialis
40-103		 Hildegardis Bingensis
1098-1179 		Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
antiq. class.class.class.class. III II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (52-51 a.C.n.)

  • Quod haud scio an timens ne suo corpori posset accidere, primus e patriciis Corneliis igni voluit cremari. Dedarat enim Ennius de Africano: ‘Hic est ille situs’, vere, nam siti dicuntur ii qui conditi sunt. Nec tamen eorum ante sepulcrum est quam iusta facta et porcus caesus est. —De legibus Ciceronis [1][2]

class.  (ca. 37 a.C.n. / 717 a.u.)

  • Ab suillo enim pecore immolandi initium primum sumptum videtur, cuius vestigia, quod initiis Cereris porci immolantur, et quod initiis pacis, foedus cum feritur, porcus occiditur, et quod nuptiarum initio antiqui reges ac sublimes viri in Etruria in coniunctione nuptiali nova nupta et novus maritus primum procum immolant. —De agricultura Varronis [3][2]

class.

  • iam animalium obsceni fetus pluribus locis nuntiabantur: in Sabinis incertus infans natus, masculus an femina esset, alter sedecim iam annorum item ambiguo sexu inventus; Frusinone agnus cum suillo capite, Sinuessae porcus cum capite humano natus, in Lucanis in agro publico eculeus cum quinque pedibus. —Ab urbe condita Titi Livii [4]

class.  (versio II, ca. 5 p.C.n.)

  • hinc, ubi praesonuit sollemni tibia cantu,
it per velatas annua pompa vias;
ducuntur niveae populo plaudente iuvencae,
quas aluit campis herba Falisca suis,
et vituli nondum metuenda fronte minaces,
et minor ex humili victima porcus hara,
duxque gregis cornu per tempora dura recurvo. —Amores Ovidii Nasonis [5][2]

saec. I.

  • Hoc autem fit longinquis regionibus, ubi nihil nisi submittere expedit. Nam suburbanis lactens porcus aere mutandus est: sic enim mater non educando labori subtrahitur, celeriusque iterum conceptum partum edet. Idque bis anno faciet. Mares, vel cum primum ineunt semestres, aut cum saepius progeneraverunt, trimi aut quadrimi castrantur, ut possint pinguescere. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [6][2]

saec. I.

  • Parati aucupes cum harundinibus fuerunt et eos circa triclinium volitantes momento exceperunt. Inde cum suum cuique iussisset referri Trimalchio, adiecit: Etiam videte, quam porcus ille silvaticus lotam comederit glandem. —Satyricon T. Petronii Arbitri [7][2]

saec. I.  (ca. 85 p.C.n.)

  • Iste tibi faciet bona Saturnalia porcus,
Inter spumantes ilice pastus apros. —Apophoreta M. Valerii Martialis [8]

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

  • … et ideo rationalitas hominis invenit quod ad unumquemque hominem dicit: Tu es animal illud vel illud, quoniam animalia quaedam naturae hominis similia in se habent. Sed animalia quae alia devorant et quae pravis cibis nutriuntur et generando fetus multiplicant, ut lupus, canis et porcus, ut inutiles herbae ad comedendum, naturae hominis contraria sunt, quia homo sic non facit. —Subtilitates diversarum naturarum creaturum Hildegardis [9][2]

Latinitas nova

saec. XVI.

  • Moeris: Tot igitur indicia sui cum porcus habeat, quis ipsum facile (quantumcumque sub homine lateat) non cognoscet? Si tibi videtur domina, caetera unico, magisque adcommodato signo persequamur: praestare enim videtur levius multa tangere, quam duo comprehendere, vel unum.
Circe: Ita faciendum. —Cantus Circaeus Iordani Bruni [10][2]

Fontes

  1. ↑ 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De legibus libri tres. (The Latin Library): Liber secundus. [57] — porcus
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 Vicicitatio: porcus.
  3. ↑ 3.0 3.1 Marcus Terentius Varro - De re rustica / de agricultura. (Loeb Classical Library, Londinio MCMXXXIV). Liber secundus, IV. — porcus
  4. ↑ Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXXI, caput 12, 7 — porcus
  5. ↑ 5.0 5.1 Publius Ovidius Naso - Amores (versio II, ca. 5). (Bibliotheca Augustana): Liber tertius, 13, versus 16 — porcus
  6. ↑ 6.0 6.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (The Latin Library)  Liber septimus. Caput IX. p. 4  — porcus
  7. ↑ 7.0 7.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. XL. — porcus
  8. ↑ Marcus Valerius Martialis - Apophoreta (Epigrammata liber XIV). (Universitas Turicensis):  LXXI Porcus — porcus
  9. ↑ 9.0 9.1 Hildegardis Bingensis - Subtilitates diversarum naturarum creaturum. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Liber septimus. De animalibus. Praefatio. Pagina 1312B — porcus
  10. ↑ 10.0 10.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - Cantus Circaeus (Universitas Turicensis): Dialogus primus. Interloquunt Circe et Moeris — porcus
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=porcus&oldid=218145"