Jump to content

luna

E Victionario
Solum luna Latine
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v.
Luna.
Luna orbis terrae.
Vicipaedia
Vicipaedia
Vicipaedia articulum habet de luna.

Notatio

[+/-]

Pro *luxna, a lingua prisca Indoeuropaea *louk-sneH₂, a *leuk- “lux”.

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]

Nomen substantivum

[+/-]

lūn|a, -ae f

  1. Orbis caelestis qui circum orbem terrae revolvit; satelles terrae; planeta secundarius, cuius lux, quae hausta est a Sole, repercutitor terrae, et servit ut depellere tenebras noctis.
    1. Satelles similaris planetae alius.
      Marti duo lunae sunt.
    2. mensis
    3. nox
    4. Signum bicorne quae lunam crescentem repraesentat, sicut .

Declinatio

[+/-]
f. sing. plur.
nom. lūna lūnae I
gen. lūnae lūnārum II
dat. lūnae lūnīs III
acc. lūnam lūnās IV
abl. lūnā lūnīs VI
voc. lūna lūnae V

Translationes

[+/-]

Anglice

the Moon en — the moon is earth's satellite, “luna satelles terrae est”; moon  — Mars has two moons., “Marti duae lunae sunt
Anglice Moon etiam nomen proprium lunae nostrae est, et saepe adhibitur, praesertim quando aliae lunae etiam dicuntur.

Catalane

lluna f. ca

Gamilaraay

gilay kld

Germanice

der Mond m. de — Der Mond ist der Satellit der Erde, “luna satelles terrae est”; Mond  — Der Mars hat zwei Monde., “Marti duae lunae sunt

Graeca Antiqua

σελήνη (selēnē, f)

Hebraice

יָרֵחַ (yare'aĥ, m.) he, לווין (lawian, m.) he

Hispanice

luna f. es

Finnice

kuu fi

Francogallice

lune f. fr

Italice

luna f. it

Iaponice

(tsuki) ja

Lusitane

lua f. pt

Persice

ماه fa

Polonice

księżyc m. pl

Ruthenice

луна (luna, f.) ru — Луна спутник Земли, “luna satelles terrae est”; луна  — Марс имеет две луны., “Marti duae lunae sunt

Formae affines

[+/-]
  • lūna — casus vocativus singularis vocis lūna
  • lūnā — casus ablativus singularis vocis lūna