futuo

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈfutuoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fu·tu·ō — morphologica: futu-o

Verbum transitivum

futu|ō, -ere, futuī, futūtum

1. √ Veneri operam dare; accipitur autem tum de feminae, tum de pueri corruptione.

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
futu-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	futuō	futuam		futuēbam	futuerem	futuam
II. sing.	futuis	futuās	futue!	futuēbās	futuerēs	futuēs	futuitō!
III. sing.	futuit	futuat		futuēbat	futueret	futuet	futuitō!
I. plur.	futuimus	futuāmus		futuēbāmus	futuerēmus	futuēmus
II. plur.	futuitis	futuātis	futuite!	futuēbātis	futuerētis	futuētis	futuitōte!
III. plur.	futuunt	futuant		futuēbant	futuerent	futuent	futuuntō!
Thema	Vox passiva
futu-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	futuor	futuar		futuēbar	futuerer	futuar
II. sing.	futueris	futuāris	futuere!	futuēbāris	futuerēris	futuēris	futuitor!
III. sing.	futuitur	futuātur		futuēbātur	futuerētur	futuētur	futuitor!
I. plur.	futuimur	futuāmur		futuēbāmur	futuerēmur	futuēmur
II. plur.	futuiminī	futuāminī	futuiminī!	futuēbāminī	futuerēminī	futuēminī	—
III. plur.	futuuntur	futuantur		futuēbantur	futuerentur	futuentur	futuuntor!

Thema	Vox activa
futu-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	futuī	futuerim	futueram	futuissem	futuerō
II. sing.	futuistī	futueris	futuerās	futuissēs	futueris
III. sing.	futuit	futuerit	futuerat	futuisset	futuerit
I. plur.	futuimus	futuerimus	futuerāmus	futuissēmus	futuerimus
II. plur.	futuistis	futueritis	futuerātis	futuissētis	futueritis
III. plur.	futuērunt	futuerint	futuerant	futuissent	futuerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	futuere	futuisse	futūtūrum, -am, -um esse	futuēns		futūtūrus, -a, -um­
Vox passiva	futuī	futūtum, -am, -um esse	futūtum īrī		futūtus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
futuendī		futuendus, -a, -um			futūtum	futūtū

Usus

Latinitas postclassica

saec. VI.

• sciendum tamen quod sunt quaedam verba quorum significatio ad solos mares vel ad solas feminas pertinet; ad mares ut futuo cuius participium quoque ad mares solos pertinet, futuens; nemo enim dicit haec futuens nisi figurate in epicoenis nominibus animalium ut haec aquila futuens quod, quamvis femininum proferamus, tamen marem intellegimus. —Partitiones Prisciani Caesarensis (fl. 500), p. 67.

Dictiones derivatae

• futūtiō
• futūtor, futūtrīx

Translationes

Veneri operam dare	dilatare ▼

Veneri operam dare	collabi ▲

Anglice: to have vaginal sex (en), fuck (en) Batave: neuken (nl) Dacoromane: fute (ro), a avea raporturi sexuale cu femei (ro) Esperantice: fiki (eo) Germanice: eine Frau beschlafen (de), mit einer Frau Geschlechtsverkehr haben (de), ficken (de) Italice: fottere (it), possedere sessualmente una donna (it)

Loci

Quintus Horatius Flaccus -65…-8

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class. (ca. 41-40 a.C.n.)

• haec ubi supposuit dextro corpus mihi laevum,

Ilia et Egeria est; do nomen quodlibet illi,

nec vereor, ne, dum futuo, vir rure recurrat,

ianua frangatur, latret canis, undique magno

pulsa domus strepitu resonet, vepallida lecto

desiliat mulier, miseram se conscia clamet,

cruribus haec metuat, doti deprensa, egomet mi.

discincta tunica fugiendum est et pede nudo,

ne nummi pereant aut puga aut denique fama.

deprendi miserum est: Fabio vel iudice vincam. —Sermonum / Satyrarum libri II Q. Horatii Flacci