Discretiva
|
futui dictio est in variis linguis:
|
Formae affines[+/-]
futuī[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma
|
Persona
|
Tempus
|
Vox
|
Modus
|
Verbum
|
futuī
|
—
|
praesens
|
passiva
|
infinitivus
|
futuō (futuere)
|
futuī
|
prima singularis
|
perfectum
|
activa
|
indicativus
|
futuō (futuere)
|
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
- Syllabificatio phonetica: fu·tu·ī — morphologica: futu-i
futui[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma
|
Persona
|
Tempus
|
Vox
|
Modus
|
Verbum
|
futui
|
prima singularis
|
imperfectum
|
activa
|
indicativus
|
fute
|
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
- Syllabificatio phonetica: fu·tui — morphologica: fut-ui
Latinitas Romana
saec. I. (ca. 85-102 p.C.n.)
- Incustoditis et apertis, Lesbia, semper
- Liminibus peccas nec tua furta tegis,
- Et plus spectator quam te delectat adulter
- Nec sunt grata tibi gaudia si qua latent.
- At meretrix abigit testem veloque seraque
- Raraque Submemmi fornice rima patet.
- A Chione saltem vel ab Iade disce pudorem:
- Abscondunt spurcas et monumenta lupas.
- Numquid dura tibi nimium censura videtur?
- Deprendi veto te, Lesbia, non futui. —Epigrammata M. Valerii Martialis [1][2]
Fontes