futuere

Discretiva

futuere dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
futuere	secunda singularis	praesens	passiva	imperativus	futuō (futuere)
futuere	—	praesens	activa	infinitivus	futuō

Appellatio pronuntiatusque

API: /fuˈtu.e.re/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fu·tu·e·re — morphologica: futu-ere

Usus

Latinitas nova

• Percidere puer, moneo: futuere puella:

barbatum furem tertia poena manet. —Carmina Priapea auctoris anonymi, ed. in aedibus B. G. Teubneri. Carmen XIII.