civis
Jump to navigation
Jump to search
Latine[+/-]
Nomen substantivum[+/-]
cīv|is, -is masc.
- incola civitatis.
Declinatio[+/-]
m. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | cīvis | cīvēs | I |
gen. | cīvis | cīvium | II |
dat. | cīvī | cīvibus | III |
acc. | cīvem | cīvēs | IV |
abl. | cīve | cīvibus | VI |
voc. | cīvis | cīvēs | V |
Dictiones derivatae[+/-]
Loci[+/-]
Spinoza | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
- Imperii cujuscunque status dicitur Civilis; imperii autem integrum corpus Civitas appellatur, et communia imperii negotia, quae ab ejus, qui imperium tenet, directione pendent, Respublica. Deinde homines, quatenus ex jure civili omnibus Civitatis commodis gaudent, cives appellamus, et subditos, quatenus civitatis institutis, seu legibus parere tenentur. CAPUT III. I. Tractatus Politicus Spinozae
Translationes[+/-]
- citoyen m.
- ciutadà m.
- Bürger m.
- ciudadano m.