pendeo

Latine

Appellatio

pendeō

API: /ˈpendeoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pen·de·ō — morphologica: pend-eo

Verbum intransitivum

pend|eō, -ēre, pependī, —

1. Ligatum esse cum aliqua re quae superius est.

Coniugatio

Verbum finitum

Thema	Vox activa
pend-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	pendeō	pendeam		pendēbam	pendērem	pendēbō
II. sing.	pendēs	pendeās	pendē!	pendēbās	pendērēs	pendēbis	pendētō!
III. sing.	pendet	pendeat		pendēbat	pendēret	pendēbit	pendētō!
I. plur.	pendēmus	pendeāmus		pendēbāmus	pendērēmus	pendēbimus
II. plur.	pendētis	pendeātis	pendēte!	pendēbātis	pendērētis	pendēbitis	pendētōte!
III. plur.	pendent	pendeant		pendēbant	pendērent	pendēbunt	pendentō!

Thema	Vox activa
pepend-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	pependī	pependerim	pependeram	pependissem	pependerō
II. sing.	pependistī	pependeris	pependerās	pependissēs	pependeris
III. sing.	pependit	pependerit	pependerat	pependisset	pependerit
I. plur.	pependimus	pependerimus	pependerāmus	pependissēmus	pependerimus
II. plur.	pependistis	pependeritis	pependerātis	pependissētis	pependeritis
III. plur.	pependērunt	pependerint	pependerant	pependissent	pependerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	pendēre	pependisse	—	pendēns		—
Gerundium		Gerundivum			Supinum
pendendī		pendendus, -a, -um			—	—

Usus

• poma in arbore pendit
• pendere ex aliqua re

Dictiones derivatae

• pendīgō
• pendulus
• pēnsilis

Composita

• appendeō, appendēre
• circumpendeō, circumpendēre
• dēpendeō, dēpendēre
• impendeō, impendēre
• perpendeō, perpendēre
• praependeō, praependēre
• prōpendeō, prōpendēre
• subterpendeō, subterpendēre

Translationes

Ligatum esse cum aliqua re quae superius est

• Anglice: hang (en)
• Francogallice: pendre (en)

• Germanice: hängen (de), herabhängen (de)