pependerit

E Victionario

Discretiva

pependerit dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
pependerit tertia singularis perfectum activa coniunctivus pendeō (pendēre)
pependerit tertia singularis futurum exactum activa indicativus pendeō (pendēre)
pependerit tertia singularis perfectum activa coniunctivus pendō (pendere)
pependerit tertia singularis futurum exactum activa indicativus pendō (pendere)

Appellatio[+/-]

API: /peˈpen.de.rit/(classice)
Syllabificatio phonetica: pe·pen·de·rit — morphologica: pepend-erit

Loci[+/-]

Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70
C. Plinius Secundus
23-79
C. Suetonius Tranquillus
ca. 70-150
antiq. class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Sunt qui sensus praecidant et hoc gratiam sperent, si sententia pependerit et audienti suspicionem sui fecerit; sunt qui illos detineant et porrigant; sunt qui non usque ad vitium accedant (necesse est enim hoc facere aliquid grande temptanti) sed qui ipsum vitium ament. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae [1][2]

saec. I.

  • Crepitaculis aeris aut testarum plerumque vulgo iacentium terreatur fugiens iuventus, eaque vel pavida cum repetierit alvum maternam et in eius aditu glomerata pependerit, vel statim se ad proximam frondem contulerit, protinus custos novum loculamentum in hoc praeparatum perlinat intrinsecus praedictis herbis, deinde guttis mellis respersum admoveat, tum manibus aut etiam trulla congregatas apes recondat. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [3][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • regionem Aulocrenen diximus, per quam Apamea in Phrygiam itur. ibi platanus ostenditur, ex qua pependerit Marsuas victus ab Apolline, quae iam tum magnitudine electa est. nec non palma Deli ab eiusdem dei aetate conspicitur, Olympiae oleaster, ex quo primus Hercules coronatus est, et nunc custoditur religio. Athenis quoque olea durare traditur in certamine edita a Minerva. —Naturalis historia Plinii [4][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

  • atque ex eo numquam non in senatu novissimus consularium sententiam dixit, ignominiae causa post omnis interrogatus. etiam cognitio falsi testamenti recepta est, in quo et ipse signaverat. postremo sestertium octogies pro introitu novi sacerdotii coactus impendere, ad eas rei familiaris angustias decidit, ut cum obligatam aerario fidem liberare non posset, in vacuum lege praediatoria venalis pependerit sub edicto praefectorum. —De vita Caesarum C. Suetoni Tranquilli [5][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (The Latin Library):  Tomus / Liber 19. 114, versus 11 — pependerit
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Vicicitatio: pependerit.
  3. 3.0 3.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (The Latin Library): Liber nonus. Caput XII.  — pependerit
  4. 4.0 4.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber sextus decimus, cap. 89, [240] — pependerit
  5. 5.0 5.1 Gaius Suetonius Tranquillus - De vita Caesarum libri VIII. (Bibliotheca Augustana): Liber quintus. Divus Claudius. IX. [2] — pependerit