pendo

Latine

Appellatio

API: /ˈpen.doː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pen·dō — morphologica: pend-o

Verbum temporale

pend|ō, -ere, pependī, pēnsum

1. (Trans.) in libra suspensus esse
2. (Intrans., p.class.) pondus habere

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
pend-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	pendō	pendam		pendēbam	penderem	pendam
II. sing.	pendis	pendās	pende!	pendēbās	penderēs	pendēs	penditō!
III. sing.	pendit	pendat		pendēbat	penderet	pendet	penditō!
I. plur.	pendimus	pendāmus		pendēbāmus	penderēmus	pendēmus
II. plur.	penditis	pendātis	pendite!	pendēbātis	penderētis	pendētis	penditōte!
III. plur.	pendunt	pendant		pendēbant	penderent	pendent	penduntō!
Thema	Vox passiva
pend-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	pendor	pendar		pendēbar	penderer	pendar
II. sing.	penderis	pendāris	pendere!	pendēbāris	penderēris	pendēris	penditor!
III. sing.	penditur	pendātur		pendēbātur	penderētur	pendētur	penditor!
I. plur.	pendimur	pendāmur		pendēbāmur	penderēmur	pendēmur
II. plur.	pendiminī	pendāminī	pendiminī!	pendēbāminī	penderēminī	pendēminī	—
III. plur.	penduntur	pendantur		pendēbantur	penderentur	pendentur	penduntor!

Thema	Vox activa
pepend-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	pependī	pependerim	pependeram	pependissem	pependerō
II. sing.	pependistī	pependeris	pependerās	pependissēs	pependeris
III. sing.	pependit	pependerit	pependerat	pependisset	pependerit
I. plur.	pependimus	pependerimus	pependerāmus	pependissēmus	pependerimus
II. plur.	pependistis	pependeritis	pependerātis	pependissētis	pependeritis
III. plur.	pependērunt	pependerint	pependerant	pependissent	pependerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	pendere	pependisse	pēnsūrum, -am, -um esse	pendēns		pēnsūrus, -a, -um­
Vox passiva	pendī	pēnsum, -am, -um esse	pēnsum īrī		pēnsus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
pendendī		pendendus, -a, -um			pēnsum	pēnsū

Dictiones collatae

• pēnsātiō
• pēnsātor
• pēnsiculō, pēnsiculāre

Dictiones derivatae

• pendeō, pendēre
• pēnsiō
• pēnsitō, pēnsitāre
• pēnsō, pēnsāre
• pēnsum
• pēnsūra
• pēnsus

Composita

• appendō, appendere
• compendō, compendere
• dēpendō, dēpendere
• dispendō, dispendere
• expendō, expendere
• impendō, impendere
• perpendō, perpendere
• rependō, rependere
• suspendō, suspendere

Translationes

In libra suspensus esse	dilatare ▼

In libra suspensus esse	collabi ▲

Anglice: weigh (en) Germanice: abwiegen (de), wiegen (de)

Pondus habere	dilatare ▼

Pondus habere	collabi ▲

Anglice: weigh (en) Germanice: wiegen (de)

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (48 a.C.n. / 706 a.u.)

• quantis curis conficiar etsi profecto vides, tamen cognosces ex Lepta et Trebatio. maximas poenas pendo temeritatis meae quam tu prudentiam mihi videri vis; neque te deterreo quo minus id disputes scribasque ad me quam saepissime. non nihil enim me levant tuae litterae hoc tempore. per eos qui nostra causa volunt valentque apud illum diligentissime contendas opus est, per Balbum et Oppium maxime, ut de me scribant quam diligentissime. oppugnamur enim, ut audio, et a praesentibus quibusdam et per litteras. Iis ita est occurrendum ut rei magnitudo postulat. —Epistolae ad Atticum Ciceronis