alo

E Victionario
Jump to navigation Jump to search

Latine[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /ˈaloː/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·lō — morphologica: al-o

Verbum transitivum[+/-]

ăl|ō, -ere, -uī, altum / ălitum [1][2][3][4][5]

  1. √ Alimenta praebere.

Coniugatio[+/-]

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
al- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. alō alam   alēbam alerem alam  
II. sing. alis alās ale! alēbās alerēs alēs alitō!
III. sing. alit alat   alēbat aleret alet alitō!
I. plur. alimus alāmus   alēbāmus alerēmus alēmus  
II. plur. alitis alātis alite! alēbātis alerētis alētis alitōte!
III. plur. alunt alant   alēbant alerent alent aluntō!
Thema Vox passiva
al- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. alor alar   alēbar alerer alar  
II. sing. aleris alāris alere! alēbāris alerēris alēris alitor!
III. sing. alitur alātur   alēbātur alerētur alētur alitor!
I. plur. alimur alāmur   alēbāmur alerēmur alēmur  
II. plur. aliminī alāminī aliminī! alēbāminī alerēminī alēminī —
III. plur. aluntur alantur   alēbantur alerentur alentur aluntor!
Thema Vox activa
alu- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. aluī aluerim alueram aluissem aluerō
II. sing. aluistī alueris aluerās aluissēs alueris
III. sing. aluit aluerit aluerat aluisset aluerit
I. plur. aluimus aluerimus aluerāmus aluissēmus aluerimus
II. plur. aluistis alueritis aluerātis aluissētis alueritis
III. plur. aluērunt aluerint aluerant aluissent aluerint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa 		alere aluisse alitūrum,
-am, -um esse 		alēns   alitūrus,
-a, -um­
Vox
passiva 		alī alitum,
-am, -um esse 		alitum īrī   alitus,
-a, -um 		 
Gerundium Gerundivum Supinum
alendī alendus, -a, -um alitum alitū

Dictiones collatae[+/-]

Synonyma

  1. nutriō, nutrīre; foveō, fovēre

Dictiones derivatae[+/-]

Translationes[+/-]

Alimenta praeberedilatare ▼
Alimenta praeberecollabi ▲

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
-106…-43		Marcus Terentius Varro
-116…-27
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (43 a.C.n. / 711 a.u.)

  • Septem numerum nunc legionum alo, qua difficultate tu arbitrare; non, si Varronis thesauros haberem, subsistere sumptui possem. —Epistolae ad Familiares Ciceronis [6][7]

class.  (ca. 37 a.C.n. / 717 a.u.)

  • Ego enim uno servulo, hordeo non multo, aqua domestica meos multinummos alo asinos; Hortensius primum qui ministrarent piscatores habebat complures, et ei pisciculos minutos aggerebant frequenter, qui a maioribus absumerentur. —De agricultura Varronis [8][7]

Fontes

  1. ↑ 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. I, p. 194 — “ĂLO, ălis, alŭi, ălĭtum et saepius altum, ălere, a. 3.”
  2. ↑ 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. I, p. 130 — “ălo, alŭi, altum et alĭtum, ĕre, 3.”
  3. ↑ 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — alo, aluī, altum od. alitum, ere (tom. 1, p. 332)
  4. ↑ 4.0 4.1 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — alere
  5. ↑ 5.0 5.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — alo
  6. ↑ 6.0 6.1 Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Familiares. (The Latin Library): Liber undecimus. Ep. 10 — alo
  7. ↑ 7.0 7.1 7.2 Vicicitatio: alo.
  8. ↑ 8.0 8.1 Marcus Terentius Varro - De re rustica / de agricultura. (Loeb Classical Library, Londinio MCMXXXIV). Latin Library: Liber tertius, XVII. — alo
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=alo&oldid=219224"