almus

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /ˈalmus/(classice)
Syllabificatio phonetica: al·mus — morphologica: alm-us

Notatio[+/-]

← Latinealō (alere)

Nomen adiectivum[+/-]

alm|us, -a, -um

  1. Qui alit. Significans id, quod vitam vel nutrimentum quoquo modo praebet aut tuetur.

Declinatio[+/-]

positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. almus alma almum nom. almī almae alma
gen. almī almae almī gen. almōrum almārum almōrum
dat. almō almae almō dat. almīs almīs almīs
acc. almum almam almum acc. almōs almās alma
abl. almō almā almō abl. almīs almīs almīs
voc. alme alma almum voc. almī almae alma

Dictiones collatae[+/-]

Synonyma

  1. beneficus

Dictiones derivatae[+/-]

Composita

Collocationes

Translationes[+/-]

Qui alitdilatare ▼
Qui alitcollabi ▲

Loci[+/-]

T. Lucretius Carus
–95…–55
P. Ovidius Naso
-42…+18
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • praeterea lumen per cornum transit, at imber
respuitur. quare, nisi luminis illa minora
corpora sunt quam de quibus est liquor almus aquarum? —De rerum natura Lucretii [1][2]

class.  (ca. 2-8 p.C.n.)

  • Quid? non in species succedere quattuor annum
adspicis, aetatis peragentem imitamina nostrae?
nam tener et lactens puerique simillimus aevo
vere novo est: tunc herba recens et roboris expers
turget et insolida est et spe delectat agrestes;
omnia tunc florent, florumque coloribus almus
ludit ager, neque adhuc virtus in frondibus ulla est. —Metamorphoses Ovidii Nasonis [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Lucretius Carus - De rerum natura libri sex. (Teubner, Lipsiae MCMLXIX). Liber secundus, versus 390 — almus
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: almus.
  3. 3.0 3.1 Publius Ovidius Naso - Metamorphoseon libri XV. (Bibliotheca Augustana): Liber quintus decimus, Pythagoras, versus 204 — almus