Discretiva
|
aluimus dictio est in variis linguis:
|
Formae affines[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
| Forma
|
Persona
|
Tempus
|
Vox
|
Modus
|
Verbum
|
| aluimus
|
prima pluralis
|
perfectum
|
activa
|
indicativus
|
alō (alere)
|
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
- Syllabificatio phonetica: a·lu·i·mus — morphologica: alu-imus
|
|
M. Tullius Cicero
-106…-43
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| antiq.
|
class.
|
I
|
II
|
III
|
IV
|
V
|
VI
|
VII
|
VIII
|
IX
|
X
|
XI
|
XII
|
XIII
|
XIV
|
XV
|
XVI
|
XVII
|
XVIII
|
XIX
|
XX
|
XXI
|
Latinitas Romana
class. (50 a.C.n. / 704 a.u.)
- nam ego is sum qui illi concedi putem utilius esse quod postulat quam signa conferri. sero enim resistimus ei quem per annos decem aluimus contra nos. —Epistolae ad Atticum Ciceronis [1][2]
Fontes
