turbo

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈturboː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: tur·bō — morphologica: turb-o

Notatio

← Latine: turba

Verbum temporale

turb|ō, -āre, -āvī, -ātum

1. (Intrans.) turbas excitare, discordiam moliri.
2. (Trans.) res confundere.

   “Noli turbare circulos meos!”

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
turb-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	turbō	turbem		turbābam	turbārem	turbābō
II. sing.	turbās	turbēs	turbā!	turbābās	turbārēs	turbābis	turbātō!
III. sing.	turbat	turbet		turbābat	turbāret	turbābit	turbātō!
I. plur.	turbāmus	turbēmus		turbābāmus	turbārēmus	turbābimus
II. plur.	turbātis	turbētis	turbāte!	turbābātis	turbārētis	turbābitis	turbātōte!
III. plur.	turbant	turbent		turbābant	turbārent	turbābunt	turbantō!
Thema	Vox passiva
turb-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	turbor	turber		turbābar	turbārer	turbābor
II. sing.	turbāris	turbēris	turbāre!	turbābāris	turbārēris	turbāberis	turbātor!
III. sing.	turbātur	turbētur		turbābātur	turbārētur	turbābitur	turbātor!
I. plur.	turbāmur	turbēmur		turbābāmur	turbārēmur	turbābimur
II. plur.	turbāminī	turbēminī	turbāminī!	turbābāminī	turbārēminī	turbābiminī	—
III. plur.	turbantur	turbentur		turbābantur	turbārentur	turbābuntur	turbantor!

Thema	Vox activa
turbāv-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	turbāvī	turbāverim	turbāveram	turbāvissem	turbāverō
II. sing.	turbāvistī	turbāveris	turbāverās	turbāvissēs	turbāveris
III. sing.	turbāvit	turbāverit	turbāverat	turbāvisset	turbāverit
I. plur.	turbāvimus	turbāverimus	turbāverāmus	turbāvissēmus	turbāverimus
II. plur.	turbāvistis	turbāveritis	turbāverātis	turbāvissētis	turbāveritis
III. plur.	turbāvērunt	turbāverint	turbāverant	turbāvissent	turbāverint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	turbāre	turbāvisse	turbātūrum, -am, -um esse	turbāns		turbātūrus, -a, -um­
Vox passiva	turbārī	turbātum, -am, -um esse	turbātum īrī		turbātus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
turbandī		turbandus, -a, -um			turbātum	turbātū

Dictiones collatae

• turba
• turben
• turbidō, turbidāre

Dictiones derivatae

• turbāmentum
• turbāns, turbanter
• turbātiō
• turbātor, turbātrīx
• turbātus, turbātē, , turbātior
• turbīdō, turbīdinis
• turbor

Composita

• conturbō, conturbāre
• dēturbō, dēturbāre
• disturbō, disturbāre
• exturbō, exturbāre
• interturbō, interturbāre
• masturbō, masturbāre
• obturbō, obturbāre, opturbō
• perturbō, perturbāre
• prōturbō, prōturbāre
• supperturbor, supperturbārī

Translationes

Turbas excitare, discordiam moliri	dilatare ▼

Turbas excitare, discordiam moliri	collabi ▲

Anglice: to cause confusion (en), upset (en) Germanice: Verwirrung stiften (de), Zwietracht säen (de)

Res confundere	dilatare ▼

Res confundere	collabi ▲

Anglice: disorder (en), disturb (en), confound (en) Germanice: in Unordnung bringen (de), verwirren (de), stören (de)

Nomen substantivum

turb|ō, -inis fem.

1. Quidquid in gyrum vertitur.
2. Ventus vorticosus et validissimus, qui obvia quaeque prosternit: et ipse vortex, quam ventus efficit.
3. (Fig.) tempestās.
4. Instrumentum lusorium.

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	turbō	turbinēs	I
gen.	turbinis	turbinum	II
dat.	turbinī	turbinibus	III
acc.	turbinem	turbinēs	IV
abl.	turbine	turbinibus	VI
voc.	turbō	turbinēs	V

Translationes

Quidquid in gyrum vertitur	dilatare ▼

Quidquid in gyrum vertitur	collabi ▲

Anglice: whirl (en), vortex (en) Germanice: Wirbel (de) m, Strudel (de) m

Ventus vorticosus et validissimus	dilatare ▼

Ventus vorticosus et validissimus	collabi ▲

Anglice: whirlwind (en), tornado (en) Germanice: Wirbelwind (de) m, Wirbelsturm (de) m

Tempestas	dilatare ▼

Tempestas	collabi ▲

Anglice: storm (en), tempest (en) Germanice: Sturm (de) m, stürmische Zeit (de) f

Instrumentum lusorium	dilatare ▼

Instrumentum lusorium	collabi ▲

Anglice: top (en), spinning toy (en) Germanice: Kreisel (de) m

Nomen substantivum

turb|ō, -ōnis masc.

1. Tempestas.
2. Instrumentum lusorium.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	turbō	turbōnēs	I
gen.	turbōnis	turbōnum	II
dat.	turbōnī	turbōnibus	III
acc.	turbōnem	turbōnēs	IV
abl.	turbōne	turbōnibus	VI
voc.	turbō	turbōnēs	V

Translationes

Tempestas	dilatare ▼

Tempestas	collabi ▲

Anglice: storm (en), tempest (en) Germanice: Sturm (de) m, stürmische Zeit (de) f

Instrumentum lusorium	dilatare ▼

Instrumentum lusorium	collabi ▲

Anglice: top (en), spinning toy (en) Germanice: Kreisel (de) m

Loci

Anicius Manlius Torquatus Severinus Boethius

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

saec. VI.

“… velut si conum, quem turbonem vocant, quis diligenter extornet eique unam virgulam coloris rubri vel alterius ducat, et eum qua potest celeritate convertat, tunc totus conus rubro colore videtur infectus, non quo totus ita sit, sed quod partes puras rubrae virgae velocitas comprehendat et apparere non sinat.” — Boeth. 1. Music. 3. p. 1067.

Discretiva

turbo dictio est in variis linguis:

• Anglice: turbo
• Bohemice: turbo
• Esperantice: turbo
• Finnice: turbo

Dictiones similes

• Germanice: Turbo

Formae affines

Italice

turbo

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
turbo	prima singularis	praesens	activa	indicativus	turbare

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈturbo/

Syllabificatio phonetica: tur·bo — morphologica: turb-o