turbine

E Victionario
Solum turbine Linguae multae
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v.
Turbine.

Discretiva

turbine dictio est in variis linguis:

Dictiones similes[+/-]

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
turbine casus ablativus singularis substantivi turbō

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /ˈturbine/(classice)
Syllabificatio phonetica: tur·bi·ne — morphologica: turbin-e

Loci[+/-]

C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana[+/-]

saec. I.

  • vertex autem remeando distat a turbine et quo stridor a fragore, procella latitudine ab utroque, disiecta nube verius quam rupta. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 50, [134] — turbine
  2. Vicicitatio: turbine.