theta

Latine

Theta.

Appellatio

•    

  
   API: /ˈtʰeː.ta/ (classice)
•    

  
   API: /ˈte.ta/ (ecclesiastice)

Notatio

← Graeca Antiqua  θῆτα  (thēta)

← Punice  𐤈  (ṭēth, rota)

Nomen substantivum

thēta (neut.; indeclinabile)

1. Littera Graeca cuius forma est maiuscula Θ minusculaque θ.
   1. Sonus huius litterae.

Dictiones collatae

Alphabetum, sive abecedarium, Palaeograecum

Α ἄλφα alpha

Β βῆτα beta

Γ γάμμα gamma

Δ δέλτα delta

Ε εἶ ἒ ψιλόν epsilon

Ϝ ϝαῦ δίγαμμα digamma

Ζ ζῆτα zeta

Η ἦτα eta

Θ θῆτα theta

Ι ἰῶτα iota

Κ κάππα cappa

Λ λάβδα labda

Μ μῦ my

Ν νῦ ny

Ξ ξεῖ xi

Ο οὖ ὂ μικρόν omicron

Π πεῖ pi

Ϻ σάν san

Ϙ κόππα coppa

Ρ ῥῶ rho

Σ σίγμα sigma

Τ ταῦ tau

Υ ὖ ὖ ψιλόν ypsilon

Φ φεῖ phi

Χ χεῖ chi

Ψ ψεῖ psi

Ω ὦ ὦ μέγα omega

Ϡ σαμπῖ sampi

Translationes

Anglice

theta

Asturice

theta fem.

Graeca Antiqua

θῆτα (thēta, neut.)

Hispanice

zeta