iota

Latine

Formae aliae

• iota (-ae, fem.)

Notatio

← Graeca Antiqua  ἰῶτα  (iōta)

Nomen substantivum

ĭōta vel jōta (neut.; indeclinabile)

1. Ι, seu ι, littera Graeca sonum /i/ indicans.

Dictiones collatae

Alphabetum, sive abecedarium, Palaeograecum

Α ἄλφα alpha

Β βῆτα beta

Γ γάμμα gamma

Δ δέλτα delta

Ε εἶ ἒ ψιλόν epsilon

Ϝ ϝαῦ δίγαμμα digamma

Ζ ζῆτα zeta

Η ἦτα eta

Θ θῆτα theta

Ι ἰῶτα iota

Κ κάππα cappa

Λ λάβδα labda

Μ μῦ my

Ν νῦ ny

Ξ ξεῖ xi

Ο οὖ ὂ μικρόν omicron

Π πεῖ pi

Ϻ σάν san

Ϙ κόππα coppa

Ρ ῥῶ rho

Σ σίγμα sigma

Τ ταῦ tau

Υ ὖ ὖ ψιλόν ypsilon

Φ φεῖ phi

Χ χεῖ chi

Ψ ψεῖ psi

Ω ὦ ὦ μέγα omega

Ϡ σαμπῖ sampi

Dictiones derivatae

• iotacismus

Translationes

Anglice

iota

Esperantice

joto

Germanice

Jota fem.

Graeca Antiqua

ἰῶτα (iōta, neut.)

Hispanice

iota fem.