ἦτα

Graeca Antiqua

Ἦτα.
(Eta.)

Appellatio

•    

  
   API: /ɛ̂.ta/ (restituta)
•    

  
   API: /ˈi.ta/ (communis)

Formae aliae

• Notae Beta: H)=TA
• Romanizatio: ēta

Notatio

← Punice  𐤇  (ḥēth, saepes, heth)

Nomen substantivum

ἦτα (neut., indeclinabile)

1. eta || Littera Graeca cuius forma maiuscula Η et minuscula η.
   1. Sonus huius litterae.

Dictiones collatae

Alphabetum, sive abecedarium, Palaeograecum

Α ἄλφα alpha

Β βῆτα beta

Γ γάμμα gamma

Δ δέλτα delta

Ε εἶ ἒ ψιλόν epsilon

Ϝ ϝαῦ δίγαμμα digamma

Ζ ζῆτα zeta

Η ἦτα eta

Θ θῆτα theta

Ι ἰῶτα iota

Κ κάππα cappa

Λ λάβδα labda

Μ μῦ my

Ν νῦ ny

Ξ ξεῖ xi

Ο οὖ ὂ μικρόν omicron

Π πεῖ pi

Ϻ σάν san

Ϙ κόππα coppa

Ρ ῥῶ rho

Σ σίγμα sigma

Τ ταῦ tau

Υ ὖ ὖ ψιλόν ypsilon

Φ φεῖ phi

Χ χεῖ chi

Ψ ψεῖ psi

Ω ὦ ὦ μέγα omega

Ϡ σαμπῖ sampi

Dictiones derivatae

• Latine: eta