Jump to content

praecursurus

E Victionario

Latine

[+/-]

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /prae̯.kurˈsuːrus/(classice)
Syllabificatio phonetica: prae·cur·sū·rus — morphologica: praecurs-ur-us

Notatio

[+/-]
← Latine: praecurrō (praecurrere)

Participium

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
praecursūrus
—
 futurum activa participium­ nominativo praecurrō (praecurrere)

Declinatio

[+/-]
positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. praecursūrus praecursūra praecursūrum nom. praecursūrī praecursūrae praecursūra
gen. praecursūrī praecursūrae praecursūrī gen. praecursūrōrum praecursūrārum praecursūrōrum
dat. praecursūrō praecursūrae praecursūrō dat. praecursūrīs praecursūrīs praecursūrīs
acc. praecursūrum praecursūram praecursūrum acc. praecursūrōs praecursūrās praecursūra
abl. praecursūrō praecursūrā praecursūrō abl. praecursūrīs praecursūrīs praecursūrīs
voc. praecursūre praecursūra praecursūrum voc. praecursūrī praecursūrae praecursūra

Usus

[+/-]

Latinitas postclassica

saec. V.  (426-428 p.C.n.)

  • quale est illud, quod Helias venerit in lohanne et iterum sit adventum domini praecursurus, et de abominatione desolationis, quod steterit in loco sancto per illud simulacrum Iovis quod Hierosolymis in templo positum legimus et iterum stare habeat in ecclesia per adventum Antichristi, illaque omnia quae in evangelio sequuntur, quae et inpleta ante captivitatem Hierosolymorum et in fine mundi huius intelleguntur inplenda. —Conlationes Ioannis Cassiani (c.360–435). Liber VIII. Caput IV. § 2.
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=praecursurus&oldid=217145"