praecursura
Discretiva
|
praecursura dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]praecursūra
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| praecursūra | casus nominativus singularis · genus femininum | participii praecursūrus |
| praecursūra | casus vocativus singularis · genus femininum | participii praecursūrus |
| praecursūra | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii praecursūrus |
| praecursūra | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii praecursūrus |
| praecursūra | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii praecursūrus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /prae̯.kurˈsuːra/ (classice) - Syllabificatio phonetica: prae·cur·sū·ra — morphologica: prae-curs-ur-a
praecursūrā
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| praecursūrā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii praecursūrus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /prae̯.kurˈsuːraː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: prae·cur·sū·rā — morphologica: prae-curs-ur-a