praecursurum

E Victionario

Discretiva

praecursurum dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
praecursūrum casus accusativus singularis · genus masculinum participii praecursūrus
praecursūrum casus nominativus singularis · genus neutrum participii praecursūrus
praecursūrum casus accusativus singularis · genus neutrum participii praecursūrus
praecursūrum casus vocativus singularis · genus neutrum participii praecursūrus

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /prae̯.kurˈsuːrum/(classice)
Syllabificatio phonetica: prae·cur·sū·rum — morphologica: prae-curs-ur-um

Usus[+/-]

Latinitas postclassica

saec. V.

  • Putabam illum calidum animis, acrem cursibus, ignem, cum exhiberetur, elatis naribus efflaturum, concussurum solido cornu campos, celeritate ventos et flumina praecursurum. —Epistolae ad Ruricium aliosque Fausti Reiensis (ca. 410-495). XIII.