Jump to content

minä

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
  • /ˈminæ/

Formae aliae

[+/-]

Notatio

[+/-]

Stirps Uralica *me quae est etiam stirps verborum me et mi (Hungarice).

Pronomen

[+/-]

minä

  1. ego (mei, comm.) || Pronomen primae personae; qui loquitur.

Declinatio

[+/-]
Declinatio Finnica
sing. plur.
nom. minä me
gen. minun meidän
part. minua meitä
iness. minussa meissä
elat. minusta meistä
illat. minuun meihin
adess. minulla meillä
abl. minulta meiltä
allat. minulle meille
ess. minuna meinä
translat. minuksi meiksi
instr.
abess. (minutta) (meittä)
comit.


Pronomina Finnica
personalia demonstrativa relativa interrogativa reflexiva reciprocum
sing. minäsinähäntämätuosejokamikäkukamikäkumpi itse-
+suff.poss.
toinen
plur. metehenämänuonejotkamitkäketkämitkäkummat
Pronomina indefinita
jokajokainenjokujompikumpikukaanmikäänkumpikaaneräskaikkimolemmatmonimuumuutamasamatoinenmuuanitseainoa

Formae affines

[+/-]