ducendus

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /duːˈken.dus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dū·cen·dus — morphologica: duc-end-us

Notatio

← Latine: dūcō (dūcere)

Gerundivum

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
dūcendus	—	—	passiva	gerundivum­	nominativo	dūcō (dūcere)

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	dūcendus	dūcenda	dūcendum	nom.	dūcendī	dūcendae	dūcenda
gen.	dūcendī	dūcendae	dūcendī	gen.	dūcendōrum	dūcendārum	dūcendōrum
dat.	dūcendō	dūcendae	dūcendō	dat.	dūcendīs	dūcendīs	dūcendīs
acc.	dūcendum	dūcendam	dūcendum	acc.	dūcendōs	dūcendās	dūcenda
abl.	dūcendō	dūcendā	dūcendō	abl.	dūcendīs	dūcendīs	dūcendīs
voc.	dūcende	dūcenda	dūcendum	voc.	dūcendī	dūcendae	dūcenda

Loci

Titus Livius -58…+17

Aulus Cornelius Celsus ca. -25…+50

M. Fabius Quintilianus ca. 35–100

antiq.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (anno 272-274 u.c.)

• Ad duo simul bella exercitus scribitur; ducendus Fabio in Aequos, Furio datur in Veientes. In Veientes nihil dignum memoria gestum; et in Aequis quidem Fabio aliquanto plus negotii cum civibus quam cum hostibus fuit. Unus ille vir, ipse consul, rem publicam sustinuit, quam exercitus odio consulis, quantum in se fuit, prodebat. —Ab urbe condita Titi Livii

class.  (ca. 30 p.C.n.)

• Deinde ab occipitio ipsius minister sub ea fascea, quam secundo loco posui, porrecto, si dexter umerus ducendus est dextro, si sinister sinistro brachio demissum inter femina eius, qui curatur, baculum tenet: medicus super eam fasceam, de qua tertio loco dixi, plantam inicit dextram si sinister, sinistram si dexter umerus curatur; simulque alteram fasciam minister attollit, alteram premit medicus; quo fit ut leniter umerus extendatur. —De Medicina Celsi

saec. I.  (ca. 90–96 p.C.n.)

• Nam ut gerentibus bella non semper exercitus per plana et amoena ducendus est, sed adeundi plerumque asperi colles, expugnandae civitates quamlibet praecisis impositae rupibus aut operum mole difficiles, ita oratio gaudebit quidem occasione laetius decurrendi et aequo congressa campo totas vires populariter explicabit: at si iuris anfractus aut eruendae veritatis latebras adire cogetur, non obequitabit nec illis vibrantibus concitatisque sententiis velut missilibus utetur, sed operibus et cuniculis et insidiis et occultis artibus rem geret. —Institutio oratoria Quintiliani