Jump to content

ducenda

E Victionario

Discretiva

ducenda dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

dūcenda

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
dūcenda casus nominativus singularis · genus femininum gerundivi dūcendus
dūcenda casus vocativus singularis · genus femininum gerundivi dūcendus
dūcenda casus nominativus pluralis · genus neutrum gerundivi dūcendus
dūcenda casus accusativus pluralis · genus neutrum gerundivi dūcendus
dūcenda casus vocativus pluralis · genus neutrum gerundivi dūcendus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /duːˈken.da/(classice)
Syllabificatio phonetica: dū·cen·da — morphologica: duc-end-a

dūcendā

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
dūcendā casus ablativus singularis · genus femininum gerundivi dūcendus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /duːˈken.daː/(classice)
Syllabificatio phonetica: dū·cen·dā — morphologica: duc-end-a

Loci

[+/-]
M. Tullius Cicero
-106…-43
Aulus Cornelius Celsus ca.
-25…+50
Decimus Iunius Iuvenalis
ca. 60-130
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

  • Cum igitur aliorum animantium ortus in terra sit, aliorum in aqua, in aere aliorum, absurdum esse Aristoteli videtur in ea parte, quae sit ad gignenda animantia aptissima, animal gigni nullum putare. sidera autem aetherium locum optinent; qui quoniam tenuissimus est et semper agitatur et viget, necesse est, quod animal in eo gignatur, id et sensu acerrumo et mobilitate celerrima esse. quare cum in aethere astra gignantur, consentaneum est in his sensum inesse et intellegentiam, ex quo efficitur in deorum numero astra esse ducenda. —De natura deorum Ciceronis [1][2]

class.  (ca. 30 p.C.n.)

  • Sed tum maiore cura agendum est, cum iam aut simplex os dimidium perforatum est, aut in duplici superius: illud spatium ipsum, hoc sanguis significat. Ergo tum lentius ducenda habena suspendendaque manus sinistra est et saepius attollenda, et foraminis altitudo consideranda, ut, quandoque qui perrumpatur, sentiamus, neque periclitemur, ne mucrone cerebri membrana laedatur; ex quo graves inflammationes cum periculo mortis oriuntur. —De Medicina Celsi [3]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 100/128 p.C.n.)

  • ut vigeant sensus animi, ducenda tamen sunt
funera natorum, rogus aspiciendus amatae
coniugis et fratris plenaeque sororibus urnae.
haec data poena diu viventibus, ut renovata
semper clade domus multis in luctibus inque
perpetuo maerore et nigra veste senescant. —Saturae D. Iuni Iuvenalis [4][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De natura deorum. (The Latin Library): Liber secundus. XV [42] — ducenda
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: ducenda.
  3. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber octavus, III. Quomodo os excidatur; et de modiolo, et terebra, ferramentis ad id paratis. [7] — ducenda
  4. 4.0 4.1 Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura X, versus 240 — ducenda