Jump to content

assumens

E Victionario

Latine

[+/-]

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /asˈsuːmeːns/(classice)
Syllabificatio phonetica: as·sū·mēns — morphologica: as-sum-ens

Notatio

[+/-]
← Latine: assūmō (assūmere)

Participium

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
assūmēns
—
 praesens activa participium assūmō (assūmere)

Declinatio

[+/-]
positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. assūmēns assūmēns assūmēns nom. assūmentēs assūmentēs assūmentia
gen. assūmentis assūmentis assūmentis gen. assūmentium assūmentium assūmentium
dat. assūmentī assūmentī assūmentī dat. assūmentibus assūmentibus assūmentibus
acc. assūmentem assūmentem assūmēns acc. assūmentēs
assūmentīs 		assūmentēs
assūmentīs 		assūmentia
abl. assūmente
assūmentī 		assūmente
assūmentī 		assūmente
assūmentī 		abl. assūmentibus assūmentibus assūmentibus
voc. assūmēns assūmēns assūmēns voc. assūmentēs assūmentēs assūmentia

Translationes

[+/-]
Participiumdilatare ▼
Participiumcollabi ▲

Loci

[+/-]
Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

saec. IV.

  • Ipsa enim magnitudo virtutis eius, quae nullas in angusto sentit angustias, uterum virginalem non adventitio, sed indigena puerperio fecundavit: ipsa sibi animam rationalem, et per eamdem etiam corpus humanum, totumque omnino hominem in melius mutandum, nullo modo in deterius mutata coaptavit; nomen humanitatis ab eo dignanter assumens, divinitatis ei largiter tribuens. —Epistolae Augustini [1][2]

Fontes

  1. ↑ 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, Epistolae. (Universitas Turicensis): Epistola CXXXVII. Caput II, p. 8. — assumens
  2. ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: assumens.
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=assumens&oldid=217004"