Jump to content

assumentia

E Victionario

Discretiva

assumentia dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
assūmentia casus nominativus pluralis · genus neutrum participii assūmēns
assūmentia casus accusativus pluralis · genus neutrum participii assūmēns
assūmentia casus vocativus pluralis · genus neutrum participii assūmēns

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /as.suːˈmentia/(classice)
Syllabificatio phonetica: as·sū·men·ti·a morphologica: as-sum-ent-ia

Usus

[+/-]
Latinitas nova
[+/-]

saec. XVI.

  • Duo enim praecipua antra singulis foraminibus illuc pertinent, inter spirandum aerem ex narium amplitudine assumentia, quem simul cum molli quadam medulla complectuntur. —De humani corporis fabricae Andreae Vesalii (1514-1564). Liber primus, 1, VI; 324.