Jump to content

assumenti

E Victionario

Discretiva

assumenti dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
assūmentī casus dativus singularis participii assūmēns
assūmentī casus ablativus singularis adiectivi assūmēns
assūmentī casus genitivus singularis substantivi assūmentum

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /as.suːˈmentiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: as·sū·men·tī morphologica: as-sum-ent-i

Loci

[+/-]
Anicius Manlius Torquatus Severinus Boetius
ca. 480-525
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

[+/-]

saec. VI.

  • Quoniam autem idem et diversum multipliciter dicitur, labor est sophistice assumenti unius assignare, et solius alicuius proprium, nam quod inest alicui cui accidit aliquid, et accidenti inerit sumpto cum eo cui accidit, ut quod inest homini, et albo homini inerit, si fuerit albus homo, et quod albo homini inest, inerit et homini. —Interpretatio topicorum Aristotelis Boetii [1][2]

Fontes

  1. Lapsus in citando: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named Boetius
  2. Lapsus in citando: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named q