assumentibus

E Victionario

Discretiva

assumentibus dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
assūmentibus casus dativus pluralis participii assūmēns
assūmentibus casus ablativus pluralis participii assūmēns

Appellatio[+/-]

API: /as.suːˈmen.ti.bus/(classice)
Syllabificatio phonetica: as·sū·men·ti·bus — morphologica: as-sum-ent-ibus

Usus[+/-]

Latinitas postclassica

saec. VI.

  • pro his autem omnibus Latini simplicibus utuntur pronominibus Homerum sequentes, qui simplicibus ubique etiam pro compositis utitur pronominibus: mei misereor et mei filii misereor; mihi noceo et mei filio noceo; me accuso et mei filium accuso. saepe tamen etiam in reciprocationibus solemus uti assumentibus syllabas pronominibus, quibus discretionis quoque causa utimur, ut mihimet invideo, tibimet ipsi noces, sibimet ipsi prodest. —Ars Prisciani (ca. 500). Liber septimus decimus: de constructione.