Jump to content

arans

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈaraːns/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·rāns — morphologica: ar-ans

Notatio

[+/-]
Latine: arō (arāre)

Participium

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
arāns
praesens activa participium arō (arāre)

Declinatio

[+/-]
positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. arāns arāns arāns nom. arantēs arantēs arantia
gen. arantis arantis arantis gen. arantium arantium arantium
dat. arantī arantī arantī dat. arantibus arantibus arantibus
acc. arantem arantem arāns acc. arantēs
arantīs
arantēs
arantīs
arantia
abl. arante
arantī
arante
arantī
arante
arantī
abl. arantibus arantibus arantibus
voc. arāns arāns arāns voc. arantēs arantēs arantia

Usus

[+/-]

Latinitas nova

saec. XVI.

  • Et qui vertentes immania saxa iuvencos
Flectit arans, qua devictae Carthaginis arces
Procubuere iacentque infausto in litore turres 215
Eversae. Quantum illa metus, quantum illa laborum
Urbs dedit insultans Latio et laurentibus arvis! —De partu Virginis Iacobi Sannazarii (opus 1526). § 2, versus 214.

Translationes

[+/-]
Participiumdilatare ▼
Participiumcollabi ▲