arantibus

E Victionario

Discretiva

arantibus dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
arantibus casus dativus pluralis participii arāns
arantibus casus ablativus pluralis participii arāns

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /aˈrantibus/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·ran·ti·bus — morphologica: ar-ant-ibus

Loci[+/-]

Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

saec. IV.

  • sicut hoc seritur sine ulla pudenda libidine, ad voluntatis nutum agricolarum obsequentibus manibus; honestiore in parentibus gignendorum desiderio filiorum, quam est implendorum in arantibus horreorum: ac deinde Creator omnipotens incontaminabili ubique praesentia et creatrice potentia de seminibus hominum prout vellet, quod et nunc facit, operaretur in femina, … —De nuptiis et concupiscentia Augustini [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, De nuptiis et concupiscentia (Universitas Turicensis). Liber secundus. Caput XIV, p. 29. — arantibus
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: agricolarum.