arantibus
Appearance
Discretiva
arantibus dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
arantibus | casus dativus pluralis | participii arāns |
arantibus | casus ablativus pluralis | participii arāns |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /aˈrantibus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: a·ran·ti·bus — morphologica: ar-ant-ibus
Loci
[+/-]Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas postclassica
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, De nuptiis et concupiscentia. (Universitas Turicensis): Liber secundus. Caput XIV, p. 29. — arantibus
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: agricolarum.