arantis

E Victionario

Discretiva

arantis dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

arantis[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
arantis casus genitivus singularis participii arāns
Appellatio[+/-]
API: /aˈrantis/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·ran·tis — morphologica: ar-ant-is

arantīs[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
arantīs casus accusativus pluralis · genus masculinum participii arāns
arantīs casus accusativus pluralis · genus femininum participii arāns
Appellatio[+/-]
API: /aˈrantiːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·ran·tīs — morphologica: ar-ant-is

Usus[+/-]

Latinitas Romana

class.

  • illic te nulli poterunt corrumpere ludi,
fanaque peccatis plurima causa tuis.
illic assidue tauros spectabis arantis,
et vitem docta ponere falce comas;
atque ibi rara feres inculto tura sacello,
haedus ubi agrestis corruet ante focos;
protinus et nuda choreas imitabere sura;
omnia ab externo sint modo tuta viro. —Libri elegiarum Propertii (ca. -50...-15). Liber II, carmen 19.