Jump to content

soror

E Victionario
(Redirectum de Soror)

Latine

[+/-]

Familia

m. f.
P pater mater
C filius filia
E maritus uxor
G frater soror
PP avus avia
CC nepos neptis
FG patruus amita
MG avunculus matertera
FZC amitinus amitina
MZC consobrinus consobrina
indef.
P parens
E coniunx
FBC patruelis
MBC matruelis
Cognationes
Recensere

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈso.ror/(classice)
Syllabificatio phonetica: so·ror — morphologica: soror

Notatio

[+/-]

Fortasse “nostra femina.”

← lingua prisca Indeuropaea *suésor-. (Watkins, 2000, p. 89; Sihler, 1995, §42.2; Pokorny, 1959, p. 1051)
← radix *sue- “suus, se” + radix *esōr- “mulier”. (Watkins, 2000, id.; Pokorny, 1959, id.)

Nomen substantivum

[+/-]

sŏr|or, -ōris (fem.; masc.: frater)

  1. √ Femina quae eosdem parentes quos aliquis habet.

Declinatio

[+/-]
f. sing. plur.
nom. soror sorōrēs I
gen. sorōris sorōrum II
dat. sorōrī sorōribus III
acc. sorōrem sorōrēs IV
abl. sorōre sorōribus VI
voc. soror sorōrēs V

Dictiones derivatae

[+/-]

Translationes

[+/-]
√ Femina quae eosdem parentes quos aliquis habetdilatare ▼
√ Femina quae eosdem parentes quos aliquis habetcollabi ▲

Discretiva

soror dictio est in variis linguis:

Loci

[+/-]
Gaius Valerius Catullus
–87…–54		M. Tullius Cicero
–106…–43		 Petronius Arbiter
ca. 14–66		C. Plinius Secundus
23–79		 Apuleius
ca. 125–170 		Demetrius Cantemir
1674–1723
antiq. class.class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Gellius est tenuis: quid ni? cui tam bona mater
tamque valens vivat tamque venusta soror
tamque bonus patruus tamque omnia plena puellis
cognatis, quare is desinat esse macer?
qui ut nihil attingat, nisi quod fas tangere non est,
quantumvis quare sit macer invenies. —Carmina Catulli [1][2]

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

  • Aër autem, ut Stoici disputant, interiectus inter mare et caelum Iunonis nomine consecratur, quae est soror et coniux Iovis, quod [ei] et similitudo est aetheris et cum eo summa coniunctio. effeminarunt autem eum Iunonique tribuerunt, quod nihil est eo mollius. sed Iunonem a iuvando credo nominatam. Aqua restabat et terra, ut essent ex fabulis tria regna divisa. datum est igitur Neptuno alterum, Iovis ut volumus fratri, maritimum omne regnum, nomenque productum ut Portunus a porta sic Neptunus a nando, paulum primis litteris immutatis. —De natura deorum Ciceronis [3][2]

saec. I.

  • Ipse Trimalchio in pulvino consedit, et cum Homeristae Graecis versibus colloquerentur, ut insolenter solent, ille canora voce Latine legebat librum. Mox silentio facto: “Scitis, inquit, quam fabulam agant? Diomedes et Ganymedes duo fratres fuerunt. Horum soror erat Helena. Agamemnon illam rapuit et Dianae cervam subiecit. Ita nunc Homeros dicit, quemadmodum inter se pugnent Troiani et Parentini. Vicit scilicet, et Iphigeniam, filiam suam, Achilli dedit uxorem. Ob eam rem Aiax insanit, et statim argumentum explicabit.” —Satyricon T. Petronii Arbitri [4][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • Una feminarum in omni aevo Lampido Lacedaemonia reperitur, quae regis filia, regis uxor, regis mater fuerit, una Berenice, quae filia, soror, mater Olympionicarum; una familia Curionum, in qua tres continua serie oratores extiterint, una Fabiorum, in qua tres continui principes senatus, M. Fabius Ambustus, Fabius Rullianus filius, Q. Fabius Gurges nepos. —Naturalis historia Plinii [5][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

  • Sed dum Zephyri tranquillo spiritu sublimatae domum redeunt, sic secum altercantes: «Quid, soror, dicimus de tam monstruoso fatuae illius mendacio? Tunc adolescens modo florenti lanugine barbam instruens, nunc aetate media candenti canitie lucidus. Quis ille quem temporis modici spatium repentina senecta reformavit? Nil aliud repperies, mi soror, quam vel mendacia istam pessimam feminam confingere vel formam mariti sui nescire; quorum utrum verum est, opibus istis quam primum exterminanda est.» —Metamorphoseon libri XI Apulei [6]

Latinitas nova

saec. XVIII.  (1714 p.C.n.)

  • Rustici soror, fratre defuncto, e coma sua aliquid abscindere, ac cruci, quod monumento infixum est, appendere, et per annum, ne decidat aut auferatur, custodire consuevit, quod si acciderit, denuo novum aliquem comae fasciculum appendit. —Descriptio Moldaviae Demetrii Cantemir [7][2]

Fontes

  1. ↑ 1.0 1.1 Gaius Valerius Catullus, Carmina. 89. ad Gellium, versus 2 — soror (Bibliotheca Augustana)
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 Vicicitatio: soror.
  3. ↑ 3.0 3.1 Marcus Tullius Cicero - De natura deorum. (The Latin Library): Liber secundus. XXVI. [66] — soror
  4. ↑ 4.0 4.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. LIX. — soror
  5. ↑ 5.0 5.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber septimus, cap. 42, [133] — soror
  6. ↑ Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber V. Capitulum XVI. Versus 1 — soror
  7. ↑ 7.0 7.1 Demetrius Cantemir – Descriptio Moldaviae. (Universitas Turicensis): Secunda pars – Politica. Caput XIX – De Moldavorum exequiis — soror
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=soror&oldid=224123"